Pokaż trasę GPS

Ostatnie trzy wyjazdy szosowe to ponad 1000 km. Odnoszę wrażenie, że jeszcze jeden taki wyjazd i zacznę ją szczerze nienawidzić. Gdzieś w połowie tygodnia świta mi w głowie pomysł na zrobienie Smolenia rowerowym szlakiem Orlich Gniazd i powrót przez Sułoszową. Maluję trasę, dzielę się nią z pankracym, a on ją odwraca i dodaje Dolinkę Racławki. Trudno, niech stracę.
Pobudka tradycyjnie o 3:00, szybkie śniadanie, ubieranie. Tym razem nie muszę pakować plecaka bo mam w nim odpowiednie dętki i narzędzia, za to dosyć dużo czasu tracę na przypinanie fenixa, lampki, licznika i nawigacji. Na oko jeszcze oceniam ilość powietrza w kołach – w błocie będzie ok., na asfalt trochę mało. Z domu wychodzę parę minut przed 4:00 i wiem że się spóźnię w umówione miejsce. Spieszę się tak bardzo, że w Parku Białoprądnickim robię szósty czas pomimo tego, że pomyliłem drogę i musiałem szukać mostu.
Kawałek dalej widzę pankracka, który wyjechał mi naprzeciw. Ruszamy najpierw po płaskim, później coraz bardziej pod górę, wjeżdżamy w Dolinę Prądnika gdzie robi się całkiem jasno. Z niecierpliwością czekam na słońce licząc, że uda mi się w końcu zagrzać.
Dojeżdżając do Pieskowej Skały zaskoczył mnie umyty zamek – to prawdopodobnie jeden z efektów niedawno zakończonego remontu. Chwilę wcześniej widzimy pozostałości po pikniku agrotuningowym – między innymi porozwalane grille, golfa 1, calibrę, która za parę minut przejeżdżając przez Sułoszową budzi całą wieś.
Za Sułoszową skręcamy w las, za chwilę mamy również łąki, do tego trawa, glina, ściółka, piasek, korzenie i kamienie. Osiągamy wysokość 450 m npm, wokoło widać same pola, tylko gdzieniegdzie pojedyncze domy. Na północ od nas wystają poszarpane szczyty celu naszej wycieczki.
Kilkanaście kilometrów przed Smoleniem wracamy na asfalt. Najpierw kawałek krajówki, dalej droga przez wsie. Na ostatniej prostej przed zamkiem pankracy wypatruje kundla, który prawdopodobnie będzie chciał się z nami gonić. Kundel wygląda normalnie – taki zwykły Azor od budy, średniej wielkości, brązowy, choć wygląda jak świeżo wypranego. Pankracek postanawia go pogonić i skręca w jego stronę. Kundlo-Azor łapie pobocze, ale nie spodziewa się, że ja też go pogonię. To dla niego za dużo. Wpada do głębokiego na 2 m rowu, a my ubawieni jedziemy dalej. Za kilkanaście sekund słyszymy ujadanie – kundlo-Azor wydostał się z rowu i postanawia nas gonić. Na szczęście szczekaniem wystarczająco wcześnie nas o tym informuje i udaje nam się bezpiecznie oddalić. Najbardziej z tej lekcji zastanawia mnie fakt, że pomimo naszej niespodziewanej reakcji kundlo-Azor osiągnął swój cel.
Po 3h 2 min osiągamy cel. Najpierw pole namiotowe, na którym spędziłem swoją pierwszą w życiu noc pod namiotem 8721 dni wcześniej. Dalej pankracek wyciąga mnie na zamek. Zaliczamy wieżę, kręcimy się po zamku może 10 min. Pogoda nadal jak w marcu: wiatr, +5 st C i trochę słońca.
Kolejnymi punktami wyprawy ma być punkt widokowy, dolina bez wody i kolejny punkt widokowy. Zaczynamy się poruszać pieszymi szlakami, które często są tak strome, że nie da się ani wyjechać, ani zjechać. Do tego często mokre kamienne lub drewniane schody, rosa i trawa po pas. O krzakach nie wspomnę. Proponuję pankrackowi, żeby zjechał jeden stromy kawałek, obiecując mu, że go zgłoszę do nagrody Darwina, ale niestety odmawia. Może da się namówić następnym razem. Na tym kawałku trasy najbardziej spodobały mi się dwie drogi przez dolinkę, oddalone od siebie o 5 metrów, nie przecinające się na odcinku kilku kilometrów, z których jedna biegnie w województwie śląskim, a druga w małopolskim.
Jazda przez las ma swoje plusy – piach utrudnia kręcenie, przez co jest cieplej, drzewa zatrzymują wiatr, a czasem nawet wychodzi słońce. Wreszcie jedzie się miło i przyjemnie, lecz niestety kiedyś trzeba wrócić na asfalt i skorygować trasę, bo średnia spadła do 18 km/h i będzie ciężko wrócić do domu na południe. Jedziemy więc asfaltem przez Klucze, Olkusz. Zaliczamy na szybko Dolinkę Racławki. Przed Rudawą pankracek odbiera telefon, skutkiem czego przypomina mi się zagadka:
Kto jest lepszym przyjacielem: żona czy pies?
Zamknij żonę i psa w bagażniku, wróć za godzinę i zobacz, kto będzie się bardziej cieszył na Twój widok?
Od Rudawy wieje cały czas w plecy. Osiągamy zawrotną prędkość około 30 km/h. Parę minut przed 12:00 jestem w domu. Pierwszy raz strava pokazuje więcej podjazdów, niż plan wg rwgps i wykonanie etrexem.
Pokaż trasę GPS

Nie wiem co się dzieje, ale chyba coś dobrego. Zaczynam kręcić przed 4 rano, a tu pół kilometra od domu czeka na mnie współświr ;) Kilometr dalej łapiemy kolejnego, a przed Wieliczką trafia się jeszcze jeden. W planie objazd okolic Limanowej, parę podjazdów w tym niektóre mają po 15%.
Tradycyjnie rano +4 w dolinach, wyżej niewiele więcej, ale w sumie jest słonecznie i przyjemnie.


Pokaż trasę GPS

Nie zostawia się nie zamkniętych spraw, w szczególności, jeśli są to sprawy przyjemne.
Mając już "nową" ramę, poskładałem wszystko do kupy, a po tygodniu testów "pracowych" zdecydowałem się na sprawy niedokończone. Rano więc pobudka, mleko z płatkami i jazda na zachód. po dwóch kilometrach na liczniku pojawia się długo wyczekiwany przebieg 25000 km.

Zatrzymuję się, robię zdjęcie i jadę dalej. Kopce przelatuję jakoś szybko, Aleja Wędrowników poprawiona o jakieś tam sekundy, dalej płasko, potem jedna górka i docieram do miejsca awarii. Tym razem muszę ustąpić, aby nie wymusić, niemniej nie chcę się zatrzymywać i staram się grzecznie opuścić to przeklęte miejsce.
Mniej więcej do Ochojna czuję się jak na treningu interwałowym - na zmianę zjazd i podjazd - trochę mnie to męczy. W Ochojnie liczę na odpoczynek zjeżdżając do Podstolic, niestety skończyła się msza i cała wieś lansuje się na środku drogi. Na szczęście jadący przede mną samochód trochę toruje mi drogę.
Na trasie robię jeszcze trzy podjazdy - Sygneczów, Rożnowa i Chorągwica. Jest przyjemnie, wolno, leniwie, miejscami biało. Nawet mi to pasuje. Niestety dwa rude kundle zepsuły mi zabawę w Biskupicach, ale za to pozytywnie wpłynęły na moją średnią.
W drodze powrotnej zaliczam w krzakach miejsce które każdy widział na globusie - przecięcie 20 południka z 50 równoleżnikiem. Oprócz paru płytek chodnikowych jest tam trochę śmieci, więc robię tylko zdjęcie nawigacji z równymi cyferkami i uciekam do domu.



Pokaż trasę GPS

Pokaż trasę GPS

Pokaż trasę GPS

Pokaż trasę GPS

Pokaż trasę GPS

Pokaż trasę GPS

Pokaż trasę GPS